w Polsce bocian biały i bocian czarny różnią się znacznie od siebie ubarwieniem,
zwyczajami i liczebnością. Pierwszy z nich, powszechnie znany mieszkaniec
terenów rolniczych, żyje w pobliżu osiedli ludzkich już od niepamiętnych czasów.
Rzadko zdarza się by zakładał gniazda z dala od zabudowań.
Gniazda bociana białego, stanowiące potężne konstrukcje sięgające nawet
2-3 metrów wysokości i 2 metrów średnicy, powstawały dawniej najczęściej
na dachach budynków i drzewach. Obecnie najbardziej typowa lokalizacja to
słup elektryczny, choć zdarza się dach domu, komin fabryczny.
Bocian biały żeruje w terenie otwartym, na łąkach, polach, mokradłach, szczególnie
tam gdzie, przy znacznej wilgotności i zróżnicowanej roślinności żyje sporo drobnych
zwierząt stanowiących pokarm bociana: niewielkich gryzoni, kretów, żab, jaszczurek,
małych wężów, a także dżdżownic i dużych owadów.
Ptak ten wędruje na zimowiska do środkowej i południowej Afryki.
Bocian czarny, zwany również hajstrą, choć wielkością i budową podobny do białego
krewniaka, różni się od niego przede wszystkim kolorem upierzenia, w którym przeważa
czerń. Jest to samotnik, o skrytym trybie życia, płochliwy odludek. Żyje w pojedynczych
parach, rozsianych w dużych kompleksach leśnych, gdzie buduje gniazda na starych
drzewach, najczęściej dębach, jesionach, sosnach. Wyjątkowo na konstrukcjach
stworzonych przez człowieka, na przykład ambonach myśliwskich.
Żywi się drobnymi kręgowcami, rybami, żabami, wężami, polując głownie nad leśnymi
potokami, na śródleśnych mokradłach i łąkach, stawach i oczkach wodnych.
Zimując w podobnych terenach jak bocian biały hajstra wędruje w podobnym terenie,
chociaż nieco wcześniej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz